Hoe lang we weg nog blijven

zaterdag 9 juli 2011

Een dag naar Disney Epcot

Onze vierde Disney dag ging naar het park Epcot. Vanmorgen vroeg reveille en zonder sores kwamen ook onze jongsten uit bed. Gisteravond waren ze hun bed niet in te branden. Om 09.00 uur waren we op pad en nog geen twintig minuten later bij het park.


Wat is het toch prachtig dat je zo dichtbij zit. Ons eerste doel is racing. Het General Motors gesponserde "Test Track". Dit is een attractie waar je in een auto een testbaan mag gaan volgen. Nogal populair. Voordat we gingen een aantal fast passes gehaald zodat we daarna nog een keer in konden. Vervolgens naar binnen in een rij die nog niet was aangegroeid. 20 minuten wachten. Daarna heerlijk rijden. Voor sommigen onder ons een beetje eng als gezegd wordt dat er een dummy test wordt gedaan om tegen een muur aan te rijden. Het is natuurlijk niet echt maar de verrassing is groot als blijkt dat de muur een deur is om vervolgens 130 km/h te gaan rijden. Kicken.
Met de fast pass wederom een rondje maar dan wel sneller. Tenminste. Als de testbaan niet uitvalt. Ook dat blijkt niet helemaal getest te zijn. Echter waren we weer snel op de baan. Het vertrouwen in de deur was nog niet bij allen even groot. Maar als je je ogen dicht doet is het net of het niet gebeurd. Volgens mij heet dit struisvogelpolitiek.
In de lobby aan het einde van de actractie heeft GM nog een paar voertuigen neergezet. Doet het mogelijk leuk voor de verkoop. Ook voor de foto's erg geinig.
Vervolgens Mission Space. Omdat je daar twee versies kon doen hebben we eerst maar de fast passes voor de oranje attractie gehaald. De heftigste. De groene sukkel attractie hebben we eerst gedaan. Daar stond maar een rij van 10 minuten. Bij de andere inmiddels een rij voor 55 minuten. De groene rij natuurlijk gedaan en deze was leuk. Daar we niet direct de oranje konden doen, zijn we naar een attractie gegaan waarin Michael Jackson optrad. Captain EO. Betrof een 3D film uit de jaren 80 van de vorige eeuw. Het moet haast wel de oudste bioscoopfilm zijn die nog steeds wordt uitgezonden. Erg leuk om te zien hoe onze moonwalker de wereld heeft gered en van oud metaal weer een of andere prinses weet te maken. Hoe doet hij dat toch. Inmiddels zal ze mogelijk ook op leeftijd zijn.
Hierna weer teruggegaan naar onze Space Mission. Nu langs de oranje rij gelopen met onze fast passes. We gaan nu even de heftige attractie doen en zorgen dat we op de Moon zouden komen. Vreemd hoor om met een  G-kracht op je lijf in zo'n attractie te zitten. Valt echt niet mee om je hand naar voren te doen, terwijl je het gevoel krijgt dat je neus op je achterhoofd zit. Beetje lastig met snuiten. Het is nog niets, vergeleken met de ruimtevaart. Misschien toch niets voor mij die ruimtevaart en moet ik het spaarvarken die ik van Wenda mag hebben voor iets anders gebruiken. Het was wel een geweldige attractie. Die maanlanding is natuurlijk goed voor elkaar gekomen. Ik was dan ook de piloot en heb natuurlijk helemaal niet geluisterd naar Nigel die mijn Commander had moeten zijn.
In de middag zijn we aan onze landen wandeling begonnen. Om een meer heen kon je van land naar land lopen. De thema's waren heel erg leuk en de landen werden door de gebouwen goed tot uiting gebracht.
In Canada hebben we rockgroep in Ierse kilten zien spelen. Ze speelden goed. Volgens mij hadden de dames de volgende gedachte. Dragen ze daar nu wel wat onder of niet. Ik had logisch gevonden van niet. het was zo warm, maar ze durfden niet dicht bij het podium te komen.

Bij Engeland zagen we Beauty en de Beast. Allen hadden wij van, wat doen deze personage's nu in Engeland. Het antwoord was uiteindelijk erg makkelijk. Wij hadden het verkeerd. Het bleek Marry Poppins te zijn. De persoon die er bij stond was haar begeleider. Die vent was zo lelijk en eigenlijk nog een soort van misvormd dat we het niet direct doorhadden. Nu stond daar geen rij. Die vent was zo afschrikwekkend dat Bert en ik ons hebben opgeofferd om met haar op de foto te gaan. Ze vond het heel erg leuk, maar kon het niet laten om ons "naughty boys" te vinden. Erg leuk dat ze in ons kont kneep. Maar goed dat ze niet ergens anders onderdoor kneep. Maar was het nu echt of niet. Het blijft de Magic of  Disney. Een beetje ranzig was wel dat ze een snor van zweet had. Mogelijk hebben wij natuurlijk ook niet al te best geroken door de warmte.

Toch nog een behoorlijke tijd in de landen geweest. Lekker biertje gedronken in Duitsland en Nienke werd behoorlijk aangetrokken door ene Wicky de Viking. Het was best ontroerend toen ze afscheid namen.

We hadden nog een fast pass voor de attractie Soarin'. Ook daar ging het toch niet helemaal soepel, maar gelukkig hoefden we niet anderhalf uur te wachten, zoals anderen dat wel moesten doen. Ook deze attractie was behoorlijk leuk. Het leek alsof je vloog over allerlei gebieden en plaatsen. Erg mooi vond ik dat je over een vliegdekschip vloog en daarna boven het Disneypark ten tijde van het vuurwerk. Erg goed gedaan. Disney is het einde. Nog zes dagen te gaan.

Zo chauvinistisch als de Amerikanen zijn: "God bless America". Wij voegen daar natuurlijk wel wat aan toe. Wij blessen eveneens Mc Donalds en het zwembad. Mc Donalds smaakt precies het zelfde als Nederland en alle andere landen waar we zijn geweest, maar dat zwembad dat smaakt altijd en naar meer. Wat was het lekker na zo'n warme dag. Volgens mij de warmste tot nu toe. Inmiddels al aardig afgekoeld en met een Southern Comfort on the rocks om dit stukje te schrijven. Inmiddels al weer erg laat en morgen om dezelfde tijd op. Valt niet mee vakantie in Orlando. Ik bless mijn bed nog even, want het is inmiddels al weer laat en morgen vroeg naar Disney Studio`s.

Jan-Willem