Hoe lang we weg nog blijven

dinsdag 19 juli 2011

Kennedy Space Centre

Vandaag uitgekozen om naar Kennedy Space Centre te gaan. Tenminste vier van ons. Marieke, Daan en Nienke hadden geen interresse en wilden niet mee. Dus omstreeks 09.00 uur in de richting van. Bij aankomst konden we niet zeggen dat we de enige waren. Om nu te zeggen dat het druk was. Zeker ook niet. Het was behoorlijk rustig en we konden op ons gemak heerlijk door de rakettuin lopen en foto`s maken. Gelukkig gingen ze gedurende onze aanwezigheid het gras maaien. Dat was maar goed ook want
anders zagen wij door het gras de raketten niet. Bijzonder indrukwekkend allemaal, zeker als je bent opgegroeid met krakende zwart wit beelden over lanceringen als je uberhaupt een televisie had. Dit was dus het space Walhalla. Verder nog een 3d imax film gezien over het ontstaan en bestaan van het ruimtestation. Verder op het terrein een spaceshuttle van buiten en van binnen bekeken. Als de Atlantis terugkomt worden de shuttles verdeeld over diverse centra. De Atlantis komt op Kennedy Space Centre en wordt in zijn geheel tentoongesteld. Misschien een reden om terug te komen, maar zeker niet de komende jaren. Tevens was de mogelijkheid om een shuttle lancering te ondergaan. Was op zich leuk, maar na alle Disney ervaringen viel het ook weer een beetje tegen.
We konden met een bus mee over het complex van de NASA, waar twee stops werden gemaakt. Vanaf een platform konden wij de space platforms aanschouwen. Zowel waar nog raketten gelanceerd worden voor de satelieten, het platform van de spaceshuttle en het platform voor toekomstige vluchten die mogelijk nooit meer plaatsvinden. Op deze wijze is de toekomst van NASA mogelijk onzeker. Zeker voor de 6500 personeelsleden van het spaceshuttle projekt die bij terugkomst van de Atlantis geen baan meer hebben. Mogelijk kunnen er nog dolfijnen trainers opgeleid worden. Vanaf het platform waren de dolfijnen te tellen in het water naast het platform. Een aantal aanwezige personen hadden daar meer interresse in. Ik vond beiden wel leuk.

Vervolgens met de bus naar de hangar van het Saturnusproject. Een beetje terug in de tijd toch wel. Dit werd opgeleukt met allerlei beelden uit de jaren zestig van het nieuws en popmuziek geschiedenis. Dat was de inleiding van hetgeen op spacegebied afspeelde. Hierna een lancering meegemaakt van de Saturnus die de Apollo`s de ruimte inbracht. In een orginele commanderroom werd de hectiek nagebootst die bij zo'n lancering speelde. Het gaf in ieder geval een beeld van wat er afspeelde. Daarna kwamen we in een hangar waar de Saturnus vijf in trappen was opgesteld. Wat een raket was dat en wat spectaculair om het in onderdelen tentoon te stellen. Indrukwekkend en geweldig om te zien. Ik denk dat ik dit nog het mooiste vond van alles. Hier hebben we nog wel even aan een stukje maan gezeten. Of het nu de maan was die we voelden of alle vette vingers van onze voorgangers laten we even in het midden. Voor ons idee hebben wij de maan aangeraakt.
Nadat we met de bus terug kwamen op het Space Centre hebben we nog even gekeken in een Star Trek afdeling en naar iets wat moest lijken op een robot afdeling. Beiden met sterrensnelheid genomen. Daarna nog naar de Astronauts Hall of Fame gereden. Het was hier in het geheel op astronauten gericht. Wat wel tegenviel was dat het alleen de amerikaanse astronauten betrof. Daar op terug kijkend bleek dat de hele dag in het teken stond van Amerikaanse astronauten en dat is iets was mij dan weer tegenstaat. Hoeveel buitenlandse astronauten waren er niet. Ze worden op geen enkele wijze benoemd. Hoe kom ik hier nu op. Onze Wubbo Ockels en Andre Kuiper worden op geen enkele wijze benoemd. Wat daar weer heel leuk was, was de testturbine waar de G-krachten werden getest. Leuk dat je 3 tot 3,5 g-kracht op je lichaam kreeg. Dit zijn de krachten die een F16 piloot moet ondergaan. We hebben ze alle vier doorstaan. Toen we naar de villa terugreden moest ik wel wat meer bijsturen naar rechts. Het is dus van invloed.

Bij terugkomst had Marieke de soep opgewarmd. Bert maakte nog bacon en eggs en de maaltijd was compleet. Inmiddels had de poolman het zwembad weer op orde gebracht. De jaccuzi had het nog nooit zo goed gedaan. Inmiddels weer bij ons 23.30 uur geweest. De southern comfort is bijna op en morgen weer vroeg op voor het strand. Daar waren we nog niet geweest.

Jan-Willem

2 opmerkingen:

  1. Leuk dat jullie Kennedy Space Center bezocht hebben, er is zoveel te zien. Het brengt echt herinneringen boven. Grappig dat jullie daar zelfs dolfijnen gespot hebben. Wij hebben er al verschillende keren alligators langs de kant zien liggen. De weersvoorspelling voor woensdag ziet er gunstig uit en ik wens jullie een plezierige stranddag. Wij hebben ook niets te klagen over het weer, het is in Cyprus 39 graden en er valt geen spatje regen, pfff.
    Geniet nog lekker en niet aan de terugreis denken hoor, er zal vast nog meer geshopt moeten worden.
    Groetjes van ons aan allemaal.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het zou topch jammer zijn dat je niet naar het strand gaat als je in Florida bent. Nu is een bezoek aan het space centre ook iets dat bij Florida hoort, dus wat dat betreft hebben jullie je best g4edaan.
    Helaas voor de mensen in Florida is het verder verleden tijd, en dat betekent natuurlijk nog wel wat.
    Ik ben benieuwd hoe het strand er uit ziet, ook wat kruipend ongedierte betreft.
    Voorlopig is het niet zo dat de mensen hier in Nederland even naar het strand gaan, maar dat terzijde.
    Een prettige dag toegewesnt en totde volgende keer.

    BeantwoordenVerwijderen