Aan al dit moois is voor ons een einde gekomen



Zoals jullie in de blog van Bert hebben kunnen lezen zijn wij (helaas) gisteren vertrokken uit Orlando. We dachten dat we alle tijd hadden voordat onze vlucht ging maar dit bleek toch weer tegen te vallen. Het inleveren van de huurauto was een fluitje van een cent, een medewerker liep een rondje om de auto en wij konden al weer weg. Met onze koffers in de lift naar de incheckbalie waar we ook niet lang hoefden te wachten omdat we alleen onze bagage moesten inchecken. Maar hier liep het een beetje fout. Onze eerste koffer die gewogen werd was ruim boven de toegestane 23 kilo, de andere 2 koffers waren weer ruim beneden de 23 kilo. Niet erg slim gepakt door mij maar als we 1 kg van de ene koffer naar de andere koffer konden verplaatsen was er geen probleem. Je ziet het al voor je, wij op onze knietjes voor onze net ingepakte koffers, maar helaas............de te zware koffer kregen we met geen mogelijkheid open. Er zat niets anders op dan $ 60,00 te betalen zodat onze koffer als extra zwaar toch op de bagageband mee kon. Zonde van het geld maar later konden we er wel weer om lachen, hebben wij weer dat die stomme koffer niet open gaat. Vervolgens weer met het shuttletreintje naar de terminal waar Nigel nog een Frappucino bij Starbucks heeft gedronken.

Hij kon het niet helemaal op (of hij vond het toch niet zo lekker) en ik mocht het restantje opdrinken. Toen door de bagagecontrole waar weer lange rijen waren. Al met al hoefden we maar een klein halfuurtje te wachten voordat we konden boarden. Een Disney fast pass rij zou hier toch uitkomst bieden. Gelukkig deze keer geen vertraging en ons vliegtuig vertrok netjes op tijd naar London Gatwick. Het was wel gezellig dat we dit keer wel met z'n drietjes bij elkaar zaten. Na opstijgen kregen we direct onze avondmaaltijd en wat te drinken. Om 24.00 ging bijna alle verlichting uit zodat wij geacht werden wat te slapen. Helaas lukte dit bij ons niet echt en hebben we onze tijd maar uitgezeten met het luisteren naar muziek en films bekijken.

 Al met al ging de vlucht erg snel en voordat we het wisten ging het licht weer aan en kregen we een klein ontbijtje. In Gatwich hadden we ongeveer 2

 uur de tijd om nog een beetje rond te kijken en nog te eten. JW kon het natuurlijk niet weerstaan om een full English Breakfast te bestellen, echt met alles erop en eraan, zelf een soort van bloedworst. Het laatste uurtje vliegen ging ook supersnel en we hebben zelfs Leiderdorp en de Leyhof gespot vanuit de lucht, had ik nog nooit gezien. Nigel nog steeds niet want die was net (voor het eerst) even ingedut. Bij het ophalen van de koffers hoorden we ineens he Jan-Willem, het waren Nicole, Kevin en de moeder van Annemieke. Toevallig hoor dat zij net de bagageband achter ons stonden. Ze hadden ook een hele leuke vakantie gehad alleen niet zulk mooi weer als andere jaren. Met de bus zijn wij richting Leiderdorp vertrokken, best goed te doen en gelukkig was het droog toen we met onze koffers van de koeienrotonde naar ons huis moesten lopen. Inmiddels zijn de koffers uitgepakt en al een aantal wassen gedraaid, zo even een chineesje halen en dan op tijd naar bed, je merkt nu best wel dat we een nachtje hebben overgeslagen. Wij wensen de Koninkjes nog een fijne dag in Miami toe en een goede terugreis.

Ine